สวัสดีค่ะทุกๆคน
ดิฉันเป็นนิสิตคณะศึกษาศาสตร์ สาขา การสอนคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา วันที่ 26 พฤษภาคม 2550 เป็นวันที่ฉันก้าวเข้ามาอยู่ใน ม.บูรพาอย่างเต็มตัว
วันแรกฉันก็คิดว่าฉันจะอยู่ที่นี่ได้มั้ยเพราะมันช่างห่างไกลจากบ้านและพ่อแม่ของฉันมากเหลือเกินช่วงแรกฉันรู้สึกคิดถึงบ้าน และครอบครัวของฉันมากแต่พอได้ใช้ชีวิตอยูที่ม.บูรพาจริงๆแล้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้เป็นมหาวิทยาลัยที่บรรยากาศดีมากๆเพราะเวลานั่งเรียนอยู่ในห้องมองออกไปนอกห้องก็จะเห็นทะเลสวย และภูเขาสีเขียวทำให้รู้สึกสบายหูสบายตาพื้นที่ของมหาวิทยาลัยก็ใหญ่โตกว้างขวางมีรถ 2 บาทที่ให้บริการนิสิตเวลาไปเรียน มีหอพักภายในมหาวิทยาลัยให้นิสิตพักเพื่อให้สะดวกสบายเวลาไปเรียน นี่คือความประทับใจที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมในมหาวิทยาลัยบูรพา
และอีกอย่างที่ฉันประทับใจมากๆก็คือความมีน้ำใจของพี่ๆเพื่อนในคณะศึกษาศาสตร์ของฉัน พี่ๆจะให้ความรัก ความห่วงใยและเอาใจใส่น้องๆเป็นอย่างดีคือ เค้าจะมีการรับน้อง มีว๊าก มีเข้าเชียร์ ตอนแรกฉันก็รู้สึกว่าไม่ชอบเลยทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยต้องมาโดนพี่ว๊าก ร้องเพลงเชียร์ ฉันรู้สึกว่ามันน่าเบื่อมาก แต่มันก็ทำให้ฉันได้รู้จักับเพื่อนๆที่อยู่เอกอื่นๆนอกจากเอก คณิตศาสตร์ของฉันจนทำให้ฉันลืมความน่าเบื่อไปเลยตรงกันข้ามกิจกรรมที่พี่ๆเค้าจัดให้นั้นมีแต่ความสนุกสนานมากพี่ๆเค้าก็จะเอาข้าวเอาขนมมาเทคเวลาที่น้องๆทำกิจกรรม ช่วงเทคของจะเป็นช่วงที่ฉันและเพื่อนๆจะมีความสุขมาก รุ่นพี่จะคอยให้คำปรึกษาน้องเวลาที่น้องมีปํญหาเสมอ นิสิตในมหาวิทยาลัยบูรพาจะอยู่กันแบบพี่น้องครอบครัวเดียวกันนี่แหละคือความประทับใจเกี่ยวกับมหาวิทยาลัยบูรพา
ฉันอยากจะบอกว่าฉันดีใจมากที่ได้เข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยบูรพาแห่งนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น